Tag Archives: Dobhan Rai

~दोभान राई~ प्रविधिको झ्यालबाट म हेर्दछु, आफ्नो भविष्यलाई, आकाशलाई, गन्तव्यलाई अनि देख्दछु आफ्नो अतितलाई, धर्तिलाई अनि परिवेशलाई । एक्काइसौ शताब्दि कतै म आफै हो कि भन्दै, प्रविधिको उन्मादमा म उड्दछु चंगाझै। तर, यथार्थको कच्चा धागो चुडिएर, फ्यात्त भुइमा खस्दछु, केहि … Continue reading →

~दोभान राई~ दिनभरि भाग्दा भाग्दा, यथार्थलाई ढाक्दा ढाक्दा , जब घाम डुब्छ, सन्ध्याको रक्तिम आकाश अध्यारिन्छ र रात पर्छ, तब ऊ खुल्छ । मान्‍छे नाईटफ्लावर हो। घाम डुबे पछि नै, रात परे पछि नै,