Tag Archives: दिलिप योन्जन – Dilip Yonjan

~दिलिप योन्जन~ धेरै भयो, न लेखेको, देश सम्झि किन के लेख्नु, मनै रुवाई, नेता देखी किन। बहुदल आयो, बहुदल खायो, लुटे सबले देश कोही तराई, कोही पाहाड, नरहने भो भेष।

~दिलिप योन्जन~ सात समुन्द्र पारि पोल्टोभरि भरि माया आँखाभरि भरि छायाँ रिदयभरि तस्बिर साँचेर छोटो समयमा लामो अतीत र बर्तमान बिर्साउन मुटुभरि जिबनसाथीको प्यार बोकेर पल पलको सम्झना साट्न

~दिलिप योन्जन~ तिमी गर्छौ फुलको कुरा आफ्नो खिल निस्केको छैन! तिमी गर्छौ जुनको कुरा आफ्नो टेक्ने धुलो छैन! तिमी गर्छौ चौरासी बेन्जनको कुरा

~दिलिप योन्जन~ मिठा सपनामा डुब्दा डुब्दै सुख र शान्ति खोज्दा खोज्दै कुन बाटो कता जाउँ हेर्दा हेर्दै मन भरिको सवाल र जबाफको युद्धले एक पना बेदना, बिरह र गीत लेख्दा लेख्दै गन्तब्य भुलिएछ न त हिँदेर उदेश्य भेटियो न त … Continue reading →

~दिलिप योन्जन~ उज्यालो र कोलाहलमा बिलाउन सधै सधै म आसाको त्यान्द्रो लिएर अभाबको समाधन खोज्दा खोज्दै मिरमिरे देखि गोधुली रक्तिम किरणसम्म बाटो दोबाटो अनि गल्ली हुदै वारि छितिजबाट पारि छितिजसम्म

~दिलिप योन्जन~ मिरमिरेमा जब किरण छरिन्छ भोकको रापले खडेरीले झै पोल्छ अलास तलास पसिना सरि ब्युझन्छु दिन भरिको घामले डढेर कक्रे झै दोबाटो चोक गल्लि गल्लिमा भौतारिन्छु

~दिलिप योन्जन~ दिनभरिको पसिनाले साटेको पिठो तातो गाँससंगै झपक्क निदाउने कल्पना साँझ नपर्दै हावा र पानीले छोप्ला भन्ने के थाहा? स्याउला र चित्राले बनेको महललाई डोब र किल्ला मात्र छोडेर उड्ला भन्ने के थाहा? ताजमहलको कल्पना गर्ने दुखियालाई बाच्ने आशामा … Continue reading →

~दिलिप योन्जन~ किन तिमी अन्धकारमा सधै बस्छौ ठीकै छ तिम्रो सहयोगी योद्धा हुँ म सँगै नबसौला हुदैन उज्यालोले त पोलेको छैन आँखाहरु पट्टिले बाँधेको त छैन दिनमै धुवाँ लगाइदिएको त छैन आगोको ज्वाला नदेखेर त होइन

~दिलिप योन्जन~ जिन्दगीको गन्तब्यमा शिखर चुम्ने चाहना ठेलेर स्टार्ट हुने खटेरा गाडी झै भयो जति जति गति बड्दै जान्छ भाबनाहरु हावामा उड्न थाल्छ उकाली, ओराली अनि घुम्तिहरुमा गुड्दै रोकिन्दै बिभिन्न गतिमा कहिले एक्सिलेटर, ब्रेक

~दिलिप योन्जन~ बहुदलको घोषणा नव दुलही झै ओल्लो सडक तल्लो चोक वारीको बस्ति र पारीको छितिज तिर मिर..तिर मिर… मान्छेको आकृति शहिदको सालिकहरुले एक तमास हेरी रहे.. हेरी रहे…

~दिलिप योन्जन~ टनकपुर हरायो सम्झौतामा माहाकाली लुटियो सन्धिमा टिष्टा काङ्गाडाको त के कुरा मेरो देशको राष्ट्रियता बिर गोर्खालीको देशमा माटो हराईरहेछ सन्धि र सम्झौता नबुझ्ने पशुनेताहरुले

~दिलिप योन्जन~ आफ्नै पीडाका गीत गुन्गुनाउदै उकालो ओरालो अनि चौतरीमा ख्वाक ख्वाक खोक्दै थुक्दै स्वाँ स्वाँ गर्दै ठेला ठेलिरहन्छ जाडोमा गर्मीमा एकनासले गन्तब्यको खोजीमा |

~दिलिप योन्जन~ त्यसै त म पागल भएँ यातना दिई नसताउ भुकम्प म भित्र पड्किएको छ म छताछुल्लछरिएको छु म धुजा धुजा भैइ फुटेर लडेको छु बाँच्ने आशा र बिस्वास छैन

~दिलिप योन्जन~ फेवातालमा हाँस्ने माछापुच्छ्रे विश्वसामु नझुक्ने सगरमाथा राष्टियता र प्रतिष्ठाको लागि जोश, जाँगर र प्रतिभा जगाई हामी बिर गोर्खाली इज्जत र स्वाभिमान बेचेर खुशियाली कसरी मनाउँछौ मसँग।।।।

~दिलिप योन्जन~ सागुरो बाटोमा भब्य-भब्य घर छ नपाइने केही छैन, सबै पाइन्छ पैसामा मात्रै………………….? असख्य निस्सहाय छन् भोक र रोगले तड्पेका छन् वेदना र पीडा बोकी बाँचेका छन् धर्ती ओछ्यान आकास सिरक बनाएका छन् बाँच्ने आसमा माग्दै हिडेका छन्

~दिलिप योन्जन~ रोएकोछ बुद्ध आज गोली र गन्धले हराकोछ शान्ति यहाँ आपासी यूद्धले तोड-फोड आगजानी दाजु र भाईमा पनि तछाड-मछाड लडाईले रगत बन्यो पानी छोरा मर्दा आमा रुन्छे दुखाई मातृ-भूमि भाई मर्दा दिदी रुन्छे

~दिलिप योन्जन~ मुसु मुसु हाँसी दिन्य्थौ देउराली अनि चौतारीमा भेट्दा पहिलो भेटको मुस्कान अझै अमर छ सपनी अनि बिपनीले सोधिरहन्छ …… खोजिरहन्छ ……

~दिलिप योन्जन~ मनमा बसि मनै त खायौ नी हाँसी हाँसी रुई रने पार्यौ नी आफ्नै छायाले ख्याल ठट्टा गरेर छाड्यौ मायाले। आधी खोला उर्लिन्दा मनमा हुन्थ्यो सन्चो बिना बादल मनै भत्कि गईरन्छ पहिरो

~दिलिप योन्जन~ फुलै त टिप्छ नि मान्छे काडाँ कस्ले टिप्छ र खुसी त लिन्छ नि मान्छे ढुख काहाँ साट्छ र। हुदा खादा पो आफ्नो मान्छे नभए सबै पराई