Tag Archives: दिपा एवाई राई – Deepa Yewai Rai

~दिपा एवाई राई~ सम्बन्धको घना जंगलभित्र म र ऊ मेरो र उसको उसको र उसको अनि क-कस्को के सम्बन्ध ? कुन सम्बन्ध ? कस्तो सम्बन्ध ? यसरी धेरै प्रश्नहरूमा सम्बन्ध खोजिन्छ उत्तरविहीन यो सम्बन्ध निसासीएको छ विक्षिप्त भएको छ

~दिपा एवाई राई~ अन्धकार रातमा माधुर्य छर्ने जुन झै दिनको प्रतिनिधित्वमा उदाउने सूर्य झै कलाका सृजनाका मायाका आँखाहरुमा म खोजि रहेछु एउटा आँखा जसले देख्नेछ बुझ्नेछ र परिभाषा गर्ने छ मलाई जो म यहाँ सदियौदेखि मानवबिच हराई रहेकी छु

~दिपा एवाई राई~ हउ ! ठुल्ल दाई तिम्ले तरेको रतुवा खोला यस पाली त खडेरी परेर सप्पै सुके छ भन्छन् गाम घरमा काका-कुल परेछ रे हिजै मात्र झुमाकी चिठ्ठी पाए हैन हउ ! गाम जाने कुरै छैन ठुल्दाईको सम्बिधान कहिले … Continue reading →

~दिपा एवाई राई~ यहाँ ताल भएर जम्न पहाड झै अटल धेरै उचाईको हिम शिखर बन्नुसँगको औचित्यमा ठट्टा लागेर सबै सबैका अगाडिबाट रहस्यमय बिल्कुल स्वतन्त्र तर भासमा गहिरीएर म सेती बगी रहेछु,

~दिपा एवाई राई~ अली बाबा के यो शहर तिम्रै हो ? जताततै आगोको ज्वलामुखी गई रहेको देख्दैछु वरीपरी कैयैां भुगर्भबाट आगोको लप्का उम्लीएर मुल्तानी माटोसँगसँगै पुत पुताई धुवा आकाशमा मडारीएर रक्तीम साँझ बनेको रहेछ त्रासदी !

~दिपा एवाई राई~ चकमक झुलोबाट निक्लेर अगेनामा धुनि जगाई तिमीलाई न्यानो पारी माया गर्ने म एउटा आगो हुँ, तिमी शिकार जानु अघि मलाई पोल्टोमा राखेर सधै सुरक्षीत हुन्छौ जंगली जनवारसाग युद्व गर्न कतै रात परेर अभर पर्दा मलाई राँको बनाई … Continue reading →

~दिपा एवाई राई~ -नाङ्गी द्रौपदी आलिशान त्यस महलको भव्य कुर्सीमा विराजमान महाराज धृतराष्ट्रलाई यो द्रौपदीको प्रणाम । जंगल र तालहरूमा गोपिनी नङ्ग्याउने कृष्णले भारी सभामा मेरो वस्त्र हरण हुन दिएन आज आफैं -अस्तित्वको लागि -अधिकारको लागि -न्यायको लागि

~दिपा एवाई राई~ न्यायधीस (प्रवेश) ! ठक ! ठक ! ठक ! सम्पुर्ण महानुभावलाई यस अन्तराष्ट्रिय अदालतमा बैठक ग्रहणसँगै ‘आदर्श पुरुष राम’ को सुनवाइ अगाडि बढाउन अनुरोध छ वादी- ‘श्रीमान् !’ आज युग बदलिएर आकाश उज्यालो भएको बेला म ‘सीता’