Tag Archives: छविरमण सिलवाल – Chhabiraman Silwal

~छविरमण सिलवाल~ मैदान उहि छ मात्र फेरिए खेलाडीहरु खेल उहि छ छक्याउँने र कुम्ल्याउँने अवाक बनेका छन् दर्शकहरु बोल्यौ कि पोल्यो अभाव असुरक्षाका काला बादलहरु मडारीरहेका छन् चारैतिर

~छविरमण सिलवाल~ नयाँ सडकको पिढीमा बसेर नयाँ नेपालको मेरो शरीर निहाले तिल चामल फूलेका मेरा कपालमा कालो दलेर मैले बुढ्यौली कम गरेको थिए नयाँ सडकमा

~छविरमण सिलवाल~ राछसी प्रवृति टुङ्गीएको छैन, शरीरमा उम्रने पिलो राम्रोसंग निचोरीएको छैन , कहिले कहाँ आउँछ , कहिले कहाँ – सधै दुःखै दुःख डाक्टर राम्रो नपरे र हो कि – कहिले लुतो भएर

~छविरमण सिलवाल~ मुहारमा हिलो पोतेर हिलो-हिलो पानी-पानीसँग सम्झौता गर्न शालीन दस्तावेजहरू गरिबी लुकाएर हाँस्छन् पीडा लुकाएर बाँच्छन्

~छविरमण सिलवाल~ असन्तोषको ज्वारभाटामा रुमल्लिरहेको यो पापी मन भो पुग्यो, चाहिँदैन कहिल्यै भन्दैन शरीरको भित्री कुनामा लुकेर मान्छेहरूलाई जिउँदै डढाइरहन्छ डढेलो सल्काइरहन्छ