Tag Archives: चक्रपाणि चालिसे – Chakrapani Chalise

~चक्रपाणि चालिसे~ विचित्र चातुर्य चरित्रमा भरी अमन्द आनन्द दिलाउने गरी । उठे शकुन्तादिक, मञ्जुलध्वनि सुनिन्छ, जागा अब होउ सुस्तनि ।।१।। प्रभातकालीन हवा मनोरम चली रहेको छ हुरी रतिश्रम । सुनिन्छ उच्चैस्तर कुक्कुटध्वनि प्रवुद्ध होऊ अब हे नितम्बिनि ।।२।।

~चक्रपाणि चालिसे~ उद्योगमै छ सचराचर नित्य सक्त । प्राब्रह्म कीटतक उद्यमके छ भक्त ॥ उद्योग नै छ सुखको परिपूर्ण वास । उद्योग गर्दछ नयाँ युगको विकास ॥१॥ उद्योगबाट नहुने चिज भन्नु के छ? उद्योगमै भुवनकोष जमीरहेछ ।

~चक्रपाणि चालिसे~ विद्वानमा गुण नै हुन्छ, मूर्खमा दोष नै सब । तस्मात् मूर्ख हजारैाँमा विद्वान यैाटै विशेष छ ।। १ ।। विद्वान हुनु नृप हुनु कसै हुन्न बराबर । राजा स्वदेशमा पूज्य हुन्छ, विद्वान सबैतिर ।। २ ।। गुण छैन … Continue reading →

~चक्रपाणि चालिसे~ काली नागिनिले समान कवरी मालाहरुले भरी चम्पा बेलि चमेलि जेलि शिरको शोभा बहूतै गरी । लाई गाजल लोल लोचनविषे, टीका डटी मालमा शम्पा र्झै अति चम्किलो बदन ली बस्छयौ खुला झ्यालमा ।।१।।

~चक्रपाणि चालिसे~ नाथ ! नाथ ! भनि विसमयसाथ, कष्टले वितिसक्यो सब रात । बल्ल दर्शन मिल्यो कुनचार्ही, काममा भुलनुभो र-त-पाई ।।१।। रातमा घुमि घुमीकन अन्न हन्त !! भो-कि-तब(ब) भारि लडन्त । छैन तेज मुखमा, अति खिन्न चेहरा पनि छ आज … Continue reading →

~चक्रपाणि चालिसे~ सारा मनोरथ कथा हुन गै बिचारा दारासुतादिहरूले गर्ने पुकारा ।। आराम शून्य मनले त्यजी अस्रुधारा हाये राम! रुन्छु कसरी म छुटाउँ भारा।।१।। विद्वच्छिरोमणि रसिला प्रिय मित्रसाथ ।