Tag Archives: Biyogi Budhathoki

~वियोगी बुढाथोकी~ साँझको बत्ती बलेजस्तै अनुहारमा आयौ दुःखमा साथ निभाउन व्यवहारमा आयौ । आँधी, हुरी, बतास हो कि मनको त्रास मेरो अन्धकार रातलाई छल्न बारम्बारमा आयौ ।

~वियोगी बुढाथोकी~ नशा पिएँ भन्थें दशा पिइएछ बोल्ने ओठलाई आफैँ सिइएछ प्रेमको खोला तर्न भेट्न बोलाएँ मायाको बदला चोट दिइएछ

~वियोगी बुढाथोकी~ गाउँमा थिँए म, बजारमा तिमी । खोज्दा खोज्दा भेटे हजारमा तिमी ।। तिमी सित वातहरु धेरै गर्नु छ । एकछिन पर्ख पर्ख कति हतारमा तिमी ।।

~वियोगी बुढाथोकी~ भेटिएको राम्रो मान्छे अन्तै सरे जस्तो छ फुल्न नपाई मनको फूल झरे जस्तो छ वालुवाझैं सुख्खा थियो मनको मझेरी कालो मैलो वादल वर्षा टरे जस्तो छ

~वियोगी बुढाथोकी~ हिँड्दै गरेको बाटो अचानक हराएपछि चोर भागेकोछ छिमेकी कराएपछि भुक्न छाड्दैन टोक्न पनि बेर लाउँदैन कुकुरदेिख मानिस आफैँ डराएपछि

~वियोगी बुढाथोकी~ एक्कासि डरलाग्दो चित्कार आयो उद्धार गर्दा पनि धिक्कार आयो । मानौँ विश्वास पराजित भएछ हित गर्न खोज्दा दुत्कार आयो ।

~वियोगी बुढाथोकी~ उस्तै छैन तिमीले भनेजस्तो हुँदै भएन खाल्टो खनेजस्तो उध्रियो झन् सिउँछु भन्दाभन्दै सकिएन उन्न धागो उनेजस्तो