Tag Archives: Bijay Yojit

~विजय योजीत~ थियो यै अनौठो र फेरी हुँदैछ यहाँ रात बित्दा अँधेरी हुँदैछ । तँ भित्रै तलाऊ छ भन्छन परेली त्यहीं जल्छ छाती खडेरी हुँदैछ ।

~विजय योजीत~ उठायो कसैले ति पर्दा उठायो यि आँखा रसाएर झर्दा उठायो ! सँधै टेकिराख्थ्यो दबाएर गोडा रमायो कि वैरी म मर्दा उठायो !

~विजय योजीत~ भनेकै हुँ माया अटल हुन्छ हुन्न रसाएर आँखा तरल हुन्छ हुन्न ! नकारेर झुप्रो गयौ आज छोडी छ यो हेर्नु भोली महल हुन्छ हुन्न !

~विजय योजीत~ सबै कल्पिए झैं भयो जिन्दगानी यही सुन्न पाए हुनेथ्यो कहानी अझै याद होलान् सगरका सितारा कि बिर्स्यौ र छाती थियो यै सिरानी

~विजय योजीत~ जलें हूँ म काँटी र टेक्यौ जलाई बुझें जिन्दगानी छ जस्तै सलाई ! निभायौ तिमीले कि आँधी चलेथ्यो थिएँ या म आफैं मधूरो बलाई !

~विजय योजीत~ धकेल्यो कसैले लगाएर ढोका नदेखेर होला जुहारात पोका कयौं चोट खाएँ लखेटेर हान्दा गनेकाे छु मैले समेटेर खोका

~विजय योजीत~ फैसला जो तिम्रो सदर बन्छ भोली । मात्र कोही हाँस्ने खबर बन्छ भोली । सल्किएका झिल्का निभाएर जाऊ पाउ जल्ने अर्को सफर बन्छ भोली ।