Tag Archives: भैरबनाथ रिमाल ‘कदम’ – Bhairabnath Rimal ‘Kadam’

~भैरबनाथ रिमाल “कदम”~ लाग्न थाल्यो जीवनमा मेरो कथा यस्तो फक्रिएर वसन्तमा झर्ने फूल जस्तो आफू खोज्छु बिर्सिदिन गहराइबाट बिपनामा बिर्से पनि सपनीमा आउँछ याद मुटु मेरो जलाइदिने उनको बानी कस्तो फक्रिएर वसन्तमा झर्ने फूल जस्तो

~भैरबनाथ रिमाल “कदम”~ मुटुको हरेक नशामा तातो साहस उमाली प्रण गर्छौ सदा देशको निम्ति एक भै नेपाली एक भै नेपाली माटो र ढुंगा, बाहु र बलले सम्हाली राख्दछौं गौरव गाथा वीरको नाता झन् उच्च राख्दछौं हिमगिरी छर्छन् सदैब सुन्दर शान्तिको … Continue reading →

~भैरबनाथ रिमाल “कदम”~ तिम्रो सिउँदो सजाइदिने मेरो एउटै धोको तिमीप्रति चाहना जुन मेरो सधैं चोखो मेरो दिल नै उपहार तिमीलाई दिइसकें बासी इच्छा नठानिदेऊ मैले चाहिसकें मेरो व्यथा कथा बन्छ लहरा भै गीतको ओइलिएको शीतलाई नि चाह हुन्छ शीतको

~भैरबनाथ रिमाल “कदम”~ जुन फूल मैले चाहेको थिएँ कसैले टिपेछ सौन्दर्य भने यो सधैं मेरो आँखामा लुकेछ सुख र दुख सँगाली दिन जीवनमा त्यै थियो दिनरात अब मदेखि टाढा भएर गै दियो बिरानु बनी प्रतिपल मेरो यो मुटु धड्किन्छ