Tag Archives: Basudev Budhathoki ‘Sagar’

~बासुदेव बुढाथोकी ‘सागर’~ सँगै जीवन जिऊँ भन्थेँ पाटा हाम्रा अलग भए; दोबाटोमा पुगेपछि बाटा हाम्रा अलग भए! जुवा रै’छ जिन्दगानी सधैँ तिम्रो दाउ लाग्यो; छातीभित्र मुटु हुन्छ,त्यहीँनेर घाउ लाग्यो।

~बासुदेव बुढाथोकी ‘सागर’~ हृदयमा लागेका चोट सारा गन्ने भा’छु अचेल ; रातैभरि आकाशका जूनतारा गन्ने भा’छु अचेल । कति मिठो माया थियो ,कति शीतल छाया थियो ! मुटु एकै थिए हाम्रा अलग केवल काया थियो ।

~बासुदेव बुढाथोकी ‘सागर’~ छातीमा छुरा रोप्यौ तिमीले ; मुटुमै चस्स खोप्यौ तिमीले । जन्मे-हुर्केको जिमी सम्झेर ; आएँ निर्मोही तिमी सम्झेर ।

~बासुदेव बुढाथोकी ‘सागर’~ सात समुद्र वारिपारि हुनुपर्यो आज सानु , आफ्नै तक्दिर खोटो ठानी रुनुपर्यो आज सानु ! वर्षौँ बिते एकै झल्को देख्न पनि रहर भयो , म बाँचेको सुन्दर बस्ती काकाकुलको सहर भयो । फूल सम्झी काँडालाई छुनुपर्यो आज … Continue reading →

~बासुदेव बुढाथोकी ‘सागर’~ मनमा बसिराख तिमी ,तनमा बसिराख , सधैंसधैं मेरो यो जीवनमा बसिराख । धोका ,छल र विश्वासघातका कुरा हुन्नन् पिरतीमा , कालो मनका काला इच्छा पूरा हुन्नन् पिरतीमा ।

~बासुदेव बुढाथोकी ‘सागर’~ उकालीको चौतारी वरपीपलको छाया छुट्यो बरै त्यो छायामा बसी लाको माया। कैले हुन्थ्यो मेरो पालो,कैले नाच्थिन् उनी, मीठो भाका गुन्जिरन्थ्यो छहारीको मुनि।