Tag Archives: Badarinath Bhattarai

~बदरीनाथ भट्टराई~ उठी दुई हजार अठ सालको उठानमा म मित्रवर्गलाई लेख्न खोज्दथें सुकामना ।। परन्तु संझिए कुरा अतीत सात सालका म व्यग्र झन भएँ सुझेर दृष्य चैत तीसका ।।१।। झलक्क संझियो अधैर्यपूर्ण एउटा दल गरेर झ्यालखान-भङ्ग जो पुग्यो निकै तल … Continue reading →

~बदरीनाथ भट्टराई~ (१) हेर्दै कर्के कटु नजरले दक्षिणी भागबाट झर्दी ज्यादै विमल मुखकी देखिने दूरबाछ ।। हाँस्दै पार्ने बहुत नखरा यो न गोरी न काली घुँटो झिक्दी रङबिरङको के उनै हुन् उज्याली ? (२) आऊ आऊ भनी दिनदिनै लोकले कल्पिएकी … Continue reading →