Category Archives: डोट्याली गजल

~श्रीजन श्री~ मानवता थुनामाइ हौ , इसोइ खोज्जान जाण्ण्याहुन्या । दुनियाँ यो रुनामाइ हौ , इसोइ खोज्जान जाण्ण्याहुन्या । समुद्दर हुन अक्षर इनी , जति डुब्बा उति गैला // समुद्दरुइ दुनामा हौ , इसोइ खोज्जान जाण्ण्याहुन्या ।

~श्रीजन श्री~ इसोइ छ येइ जमानामाइ अब कि हो गर्दु? खुकुरी है तरवार लाग्द्या तरवार है कर्दु। उइले हाण्यो गुलेलीले मुइले जोड्या हातु, क्याकी रिसु हो यो सुदी पस्यो बन्दूक भर्दु?

~श्रीजन श्री~ आस भायौ जम्माइ मिली माटो बचाउनाउ। नेपाल आमा लेखियाको पाटो बचाउनाउ। हाम्रा हिट्या गुहारौ नि बाड लाग्गु पस्यो, सुण भायौ खालामाइको बाटो बचाउनाउ।

~श्रीजन श्री~ फूलले हाण्या ढुङ्गो रोयो ढुङ्गाले हाण्या छाती। छाती रोया जिन्दगीमाइ पड्या रैछ राती। स्यालब्वासा सँगसङै पस्या गीतु गौनु, कुकुर बिल्ला कब हुन्ना एकर्काका साथी?

~श्रीजन श्री~ छातीमाइ लाग्याको घाउ चर्क्यो भणिदिया। सोधी भन्या हजारीले मार्ग्यो भणिदिया। हुन्ज्याइ सम्म जम्माइ आफ्ना नहुन्ज्याइ बिराना, यै कुरडी सम्झी-सम्झी तर्क्यो भणिदिया।

~श्रीजन श्री~ सकन्छेइ त अझै चक्कु हाणे तेरीबालाई। रोऊँ कि त हाँसू मुइलाई पाडे तेरीबालाई। संगसङै तर्दौ भणि जिन्दगीकी नदी, वीच घाटौनि लैझाइ मुइलाई छाडे तेरीबालाई।