~प्रेमराजेश्वरी थापा~
बिर्सूँ तर भन, बिर्सूँ कसरी ?
जीवन सानो नियम पुरानो
लघु, महानका प्रतिनिधि मानो
पाउनै निम्ति त पुग्न सकेन
अनि यस लघुले छोडूँ कसरी?
बिर्सूँ तर भन, बिर्सूँ कसरी ?
छुनुमा पनि जब कोहि नआयो
सपनाले आँचल फैलायो
करुणाले छर्केका मोती
किन नसँगालूँ ? फालूँ कसरी ?
बिर्सूँ तर भन, बिर्सूँ कसरी ?
मुटको भित्र त विरह करायो
अतिशय टाढा मिलन चियायो
दृग-दुकूलका आर्द्ध प्रतीक्षा
प्रियतम, भन न, सुकाऊँ कसरी ?
बिर्सूँ तर भन, बिर्सूँ कसरी ?
…………………………………
शारदा, ८।१, वैशाख १९९९
(स्रोत : ईश्वर बरालद्वारा सम्पादित साझा प्रकाशनबाट वि.सं. २०१२मा प्रकाशित कविता सङ्कलन ‘हिमालचुली’ बाट सभार)
