~हरिभक्त सिग्देल “महेश”~
१
डोको तिमी बोकी हिँड नाच्न सिकाई दिउँला
घाँस काटी डोकोभरि हाँस्न सिकाई दिउँला ।
चौतारीमा भारी बिसाई काखमा सुस्ताएर
जोरीपारी आखा छल्दै बाँच्न सिकाई दिउँला ।।
****************
२
मेरो माया लाग्छ भने रुवाएर नजाऊ
मन्दिरमा पुजेको छु दुखाएर नजाऊ।
मुटुभित्र राखी सकेँ जुनी जुनीलाई
तिम्रो प्रिय प्रेमीलाई बुझाएर नजाऊ ।
****************
३
माया पाउन नसकेर गलिरहेका छन् सारा
तिम्रो सुन्दरतामा जलिरहेका छन् सारा।
पछि पछि लागेको छु आस मारेको छैन
तिम्रो रूप र जवानीमा ढलिरहेका छन् सारा ।
****************
४
फूलसँग दाँजिएर वहकिन सकिन्छ है
सङ्गतजस्तै रूप, चहकिन सकिन्छ है।
फूलबारीमा एउटा छुट्टै फूल टिपौं लाग्ने
फूलमा बस्ने भ्रमरा,गहकिन सकिन्छ है ।।
****************
५
माया गरेजस्तो गरी छुटाउनु हुन्न प्रिय
छुट्न पछि गाह्रो हुन्छ जुटाउनु हुन्न प्रिय।
माया गर्नु गरेपछि जुनी जुनी पर्छ टिक्नु
राम्रोसँग नजाँचेरै आफैँ लुटाउनु हुन्न प्रिय ।
हरिभक्त सिग्देल ‘महेश’
काठमाडौं,
भदौ १९ ।
(स्रोत : मिलाप न्युज)
