~ममता मृगतृष्णा~
आफ्नै बाजी जित्ने दाउ चाल्यौ तिमीले
प्रेमको आगो झोसी झोसी गाल्यौ तिमीले
सपना सारा मिठा थिए बुनिएका सजिएका
इच्छा माथी वासनाको दिप बाल्यौ तिमीले
एकोहोरो नाइँ नास्ती, हुन्न भनिरहँदा म
अस्मिताको मेरो घर त्यो ढाल्यौ तिमीले
आँखा रसिलो मेरो कहिले हुनदिन्न भन्थ्यौ
मेरो इज्ज़त आफ्नो वचन फाल्यौ तिमीले |
डरायौ हो? तिमी विरुद्ध लड्छु कि कतै म
समाजको डर देखाई मुख टाल्यौ तिमीले ||
-मृगतृष्णा
07-13-16
(स्रोत : रचनाकारको ब्लगबाट सभार गरिएको । )
