~डा. रामदयाल राकेश~
मधेशको घाम कति चर्को हुन्छ त्यो सबैलाई थाहा भएको कुरा हो । त्यसमा पनि मध्य जेठको घाम कति उखरमाइलो हुन्छ कुरा गरेर साध्य छैन । सम्पूर्ण मधेशको धरती धप धप बलि राखेको हुन्छ । चराहरू पनि आकाशमा उड्न आतंकति हुन्छन् । गाइवस्तुहरू आ–आफ्नो गोठमा पनि बस्दा गर्मीले हायल कालय हुन्छ । मानिसहरू तम झन त्रस्त हुन्छन् । यस्तो त्रासबाट त्राण पाउनका लागि सबैको आँखा आकाश तिर एकएक हेरिराखेको हुन्छन् र प्राण पाउन कहाँ हो कहाँ एक टुक्रा बादल पनि देखा पर्दैन । गर्मीले उकुस मुकुस भइराखेको हुन्छन् । सम्पूर्ण मधेशका जीव जन्तुहरू यस्तै त्रासमय वातावरणमा नीला एक्लै आफ्नो आँपको बगैंचामा आँपको रखवाली गर्न पुगेकी हुन्छिन् । उनी सेतो साडीमा सजिएकी छिन् । उनी तन्वंगी छिन् । गहुँ गोरी होइन सम्पूर्ण सृष्टिको अनुपय सृष्टिको अनुपय उपहारको रुपमा सृष्टि कर्ताले उसलाई फुर्सतको बेलामा बनाएर यस पृथ्वीमा पठाएको छ जस्तो । उसलाई विश्वास के छ भने सेतो रंगको साडी लगाउँदा गर्मीको अनुभव कम हुँदो रहेछ र हो पनि । ऊ रजस्वला भएको चार दिनपछि नुहाई धुआई गरेर सफा सुग्घर भएर सेतो पहिरनमा छिन् । आइमाईलाई रजस्वलाभएको चार दिनलाई समागम गर्ने र संभोग गर्ने उत्कृष्ट अभिलाषा हुन्छ रे । उनी कुमारी छिन् । विशेवारीको कुरो चलि राखेको छ तर कुरो छिनिएको छैन । तसर्थ बिहेको कुराकानी हुँदा उसमा यौनको उद्रेक पनि हुन्छ तर यसको उद्घाटन को ति गर्ने । आफ्ना सखी सहेलीसँग कहिले काँही जरुर गर्ने गर्छिन् ।
एसको आन्तरिक भावनाको अभिव्यक्ति यो एउटा हाइकु कविता वडो राम्रो ढंगबाट गर्न सक्तछ :
नाइटो मुनि
अनमोल रत्न छ
कोहीले लुट्ला ?
एउटा यज्ञ प्रश्न ऊलाई मात्र होइन ऊ जस्ती विश्वकी अनेक केटीहरूलाई हुन्छ तर मधेशको कठोर सामाजिक मान मर्यादाको लक्ष्मणरेखा ऊ लाइन सक्तैन । सप्पूर्ण समाज उसको बारेमा एकसाथ उभो सको स्वतन्त्र बाटोलाई छेक्न आउँछ तर आफ्नो यौनकि उद्रेकलाई ऊ संयमित मात्र होइन नियंत्रित गर्नमा सफल छिन् ।
एक दिन मध्यह्नको उखरमाइलो घाममा ऊ बगैंचाको बीचमा निर्मित एउटा मचानमा निष्फिक्रि सुतिराखेकी छिन् । वातावरणमा सन्नाटा व्याप्त छ । हावा तीव्र तर तातो बहिराखेको छ । बगैंचामा रुख विरुवाको अवस्थितिले हावा शीतल भएको छ । यसले गर्दा नीला बोफ्रिकी भएर मस्त सित सुतिराखेकी छिन् र हावाको झोँकले उसको साडी मात्र होइन साय (पेटीकोट) पनि माथि सरिसकेको छ र उसको गोरो गुप्ताङ्ग झलझल्ली झल्किराखेको छ । उसलाई आफ्नो शरीरको यो नग्य स्थिति पनि थाहा छैन । ऊ मस्त निद्रामा मनभरी सुतिराखेकी छिन् जस्तो कि एउटा व्यापारी घोडा साडो बेचेर बेफ्रिकी भएर सुतिराखेको होस् ।
एतिकैमा निलाम कताबाट त्यो बगैंचामा आइ पुग्दछ । नीलाको त्यो गोरो गुप्तांग हेरे पछि ऊ आफूलाई थाम्न सक्तैन । संयोग यस्तो छ कि निलम के आजीवन व्रह्मचारि पनि यस्तो कामोत्तके दृश्य हेरेर आफ्नो काम वासनालाई नियंत्रित गर्न सक्तैन । हाम्रा वेद पुराणमा पनि यस्ता अनेकानेक कथाहरू कथिएका छन् जस अनुसार ठूलाठूला साध संत र आजीवन ब्रह्मचारीहरूले पनि कामवासनाको आगडि समर्पण गरिसकेको दृष्टान्तहरू छन् । निलाम पनि यस्तो स्वर्ण अवसरबाट बंचित हुन चाहदैन । नीला चत भएर सुतिराखेकी छिन् र यौनाङ्ग खुला छ । निलाम माथिबाट विस्तार विस्तार आफ्नो लिङ्ग उसको योनि भित्र प्रवेश गराउँछ । नीला आफु सपनामा छिन जस्तो लाग्दछ र यो सबै यौनिक क्रियाकलाप सपनामा नै संपादित भइराखेको सुखद अनुभूतिमा अनुरक्त छिन् । ऊ चरम सूख प्राप्त गरिराखेकी छिन् तसर्थ आँखा पनि खोलेर हेर्दिन् । उसलाई स्वर्गीृय सुखको अनुभूति हुन सवृथा स्वाभाविकनै हो । ओेशोको भाषामा संभोग देखि समाधि सम्मको अवस्थामा छिन् नीला । संभोगको चरमोत्कर्षमा पूगेपछि नीला आफूलाई हलूङ्गो महसूस गर्छिन् । निलामको वीर्यका सयौँ शुक्राणुहरू उसको योनिमा प्रवेश गरेर सलबलाउन थप्दछन् र उसको योनि चिलाउन थाल्दछ अनि उसको निद्राभंग हुन्छ उसको मगांकुरमा मीठामीठा दर्द हुन थाल्दछ किनभने उसको योनिको झिल्ली फाटिसकेको हुन्छ । उसको कौमार्य भंग भइसकेको हुन्त तर उसलाई आत्मग्लानिको अनुभव हुँदैन किनभने जानान सचेतना वस्थामा यो सबै यौनिक क्रियाकलाप भएको हुँदैन । उसलाई जति चरम आनन्दको अनुभूति भएको थियो त्यसको अगाडि यो केही पनि भएको होइन जस्तो लाग्न थाल्दछ । ऊ लज्जाले आफ्नो मुन्टो निहुँराउँछिन् तर निलाम उसलाई आफ्नो अंकमालमा बाँधेर म्वइँ खानमा मस्त छ । दुबै जनका शीरर ग्रीष्म ऋतुको घामबाट खहरिएका छन् जस्तोकि मधेशमा सर्वथा स्वामिक हो ।
मधेशमा अत्याधिक गर्मीको कारणले गर्दा केटाकेटीहरूमा यौन भावनाको सिकार हुने गर्छ । तसर्थ दुवैमा कामवासनाको आगो भडकेको छ । मनोरंजनको मात्र अभावले गर्दा कामनिको पसिदृप्रिनै सबै भन्दा ठुलो मनोरंजनको माध्यम हुन जान्छ । विजुली बत्तीको अभाव झन यसमा आगोमा घ्यू थपेको जस्तो हुन्छ । अध्यारोमा अरू केही गर्न नमिले हुने । संभोग यस्तो कसकाले जसलाई सिक्न कुनै स्कुल् र तालिम केन्द्रमा जानु पर्दैन । यो सहज स्वाभाविक रुपमा उमेर पुगेका युवा युवतीमा हुने एउटा नैसर्गिक कामकला हो र यसमा युवा–युवतीमा देखिने प्रौढ महिला र पुरुष निपुर्ण हुन्छन् । नीला र निलाम पनि सहज स्वाभाविक रुपमा संभोग कलाको पहिलो अभ्यासमा अलौकिक आनन्दको अनुशीत गर्दछन् । आलिंगनबद्ध निला र निलामलार्य हेर्ने त्यहाँ कोही छैन । छ त मात्र मृदु मुदु गतिमा प्रवाहित शीतल हावा । विरुवाका पातहरू पनि निःशब्दछन् । सम्पूर्ण वातावरणमा सन्नाटा व्याप्त अब होशमा आए पछि यी दुबै फेरि संभोगरत हुन्छन् र स्वर्गीय सुखको अनुभूतिमा डुब्न थाल्दछन् । संभोग कस्तो सुखद अनुभव हुन्छ भने एक चोटि जसले यसको रसास्वादन त्यसकेको हुन्छ उसलाई पटक–पटक यस्तो रसास्वादन लिइशखुँ जस्तो हुन्छ । यसबाट परिपृप्ति सम्पूर्ण रुपमा हुँदैन । नीलाम गौरवान्वित हुन्छ कि अचानक नीलालाई आफ्नो अंकशायिनी बनाएको छ । उसलाई अद्र्धागिनी न बनाए पनि अद्र्धागिनी सँगबाट प्राप्त चरम सुख लिएको छ । उसलाई जीवनसंगिनी न बनाए पनि जीवनको सर्वोत्कृष्ट र सर्वोत्तम संयोग सुख पाएको छ । यो सब समय र परिस्थितिबाट हुन गएको सहजा स्वाभाविक प्रक्रिया हुन गएको छ । यसमा कसैको दोष छैन । परिस्थितिको परिबन्दले यो सब संभव हुन गएको छ ।
नीला र निलाम बीच सुमधुर संवाद हुन थालेको छ । नीला भन्दछिन् ‘तिमी कसरी यहाँ आइपुग्योको ?’ निलाम भन्दछ गाउँको गर्मीबाट प्राण पाउनका लागि यसो बगैंचामा आएको थिएँ तिमीलाई यस्तो नग्नअवस्थामा हेरेपछि आफ्नो कामवासनाको वेगलाई थाम्न सकिन् नीला यसमा मेरो कुनै दोष छैन । नीला भन्छिन् म पनि सुतेको बेलामा आफ्नो साडीको सुधिबुद्धि भएन र यस्तो यौन सुखद सम्पर्क हुन गयो । यसमा मेरो पनि कुनै दोष छैन । र म यस एक्कासी यौनसंपर्कबाट पूर्ण संतुष्ट छु । मैले त सपनामा यो सबै यौनिक क्रिया संपादन भइराखेको सोचेर सम्पूर्ण रुपमा शारिरीक सम्पर्कसम्म संलग्न थिएँ तर यो त पिनाको सम्पर्क र संभोग हुन गयो । अब हामी के गर्ने ? मलाई त कुनै पछुतो छैन किनभने मैले आफ्नो जीवनमा अलौकिक आनन्दको अनुभूति गरें । मलाई कुनै आत्मग्लानिको बोध अथवा अपराध बोध भइराखेको छैन । नीलाम पनि स्विकारोक्तिमा टाउको हल्लाउँछ र म्वाँइ खान थाल्दछ । नीलाम अवाक् छ तर अतिशय आनन्दको अनुभूति गरिराखेको छ । ऊ पनि अविवाहित छ र जीवनमा प्रथम पल्ट यौन सुखको चरमानन्दमा चुर्लुम्म डुबेको थियो चर्चा गर्नमा सहभागी भइराखेको छ ।
चराचुरुङ्गी चिरविर चिरविर गर्न थालेको छ रुख विरुवाका पातहरू हल्लिन थालेका छन् । अब एक्ला दुकला मानिसको आवत जावत हुन थालेको छ । नीला र निलाम एक छिन विचार मग्न भएर आफ्नो भविष्यको बारेमा सोच्न थालेका छन् । हाम्रो समाज अति रुढिवादी छ । हाम्रो समब्नधलाई स्वीकृत गर्छ कि गर्दैन तर हामीलाई मतलवल छैन हामीलाई संभोगले यस्तो सुअवसर दिइएको छ नीला भन्छिन्—“निलाम तिमी के सोचिराखेका छौ ? निलाम” भन्छ—“अब हामी दुबै जना दाम्पत्य जीवनको बंधनमा बाँधिने वाचा गरौं । अर्को विकल्प छैन हामीहरूका लागि ।” निलालाई पनि यो प्रस्ताव स्वीकार ह’न्छ । यी द’वैजना गाउँमा आएर आफ्ना वैवाहिक सम्बन्धको घोषणा सार्वजनिक रुपमा गर्छन् । केही मानिसहरूलाई यो पन पर्दैन तर यी द’बैजनाको अभिभावकले यसलाई स्वीकार गर्छन् । प्रतिरोध र प्रतिवाद गर्दैन । अन्त्यमा गाउँलेहरूले पनि भन्छन्— मियाँ बीबी राजी त क्या करे गाँवका काजी ?
