कविता : प्रयोग

~प्रेम राई परिक्षित~

तिमीले बोलेका
मिठा नमिठा
हर शब्दहरुलाई
मैले आफ्नै सम्झी
ओँठभरी बोल्ने कोसिस गरेँ
तिम्रा हर निर्देशनहरुलाई
मेरो कर्म हो भनेर
आँखा चिम्लेर समर्थन गरेँ

तिम्रा हर उपेच्छाहरुलाई
तिमी आफ्नै हौ भनेर
मुटु मिचेर बिर्र्सीिदएँ
तिमी हिड्नका लागि मैले
मेरा बाटाहरु तिमिलाई
निर्वाध छाडिदिएँ
तिमी तिर्खाएका बेला
मैले आफ्नो तिर्खा बिर्सिएर
मेरो कुवा तिमिलाई सुम्पिदिएँ

तर,जब म आफ्नो शब्दहरु
आफै बोल्न कोशिश गर्छु
जब म तिम्रो हर निर्देशन
आँखा चिम्लेर समर्थन गर्न सक्तिन
जब म सहन सक्तिन तिम्रा उपेच्छाहरु
जब म मेरा बाटाहरुमा
जानी नजानी आफै हिड्न खोज्छु
जब म मेरो कुवाको पानीले
आफु सिन्चित हुने प्रयत्न गर्छु
अनि हुन्छु म तिम्रा लागि
कपटी
स्वार्थी
मतलबी
अनि सङ्कुचित !

जब मलाई तिम्रो साथको जरुरी हुन्छ
जब मलाई तिम्रो बलियो हातको
जरुरी हुन्छ
तब तिमी सबै बिर्सन्छौ तिमी प्रतिको
मेरो लगाब तृष्णा उद्वेलन अनि समर्पण
अनि बर्षिन्छ लगातार म माथि
तिम्रा ती तीखा आरोपका बाणहरु
र हुन्छ तिम्रालागि
मेरो सफेद मन अनि परेवी सोँचहरु
सङ्किर्ण
प्रायोजित
नियोजित
अनि बिखण्डित !
आहा, कति प्रगाढ हाम्रो सम्बन्ध !!

(स्रोत : परिवर्तन खबर डट कम)

This entry was posted in कविता and tagged . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.