~हिम कला राई~
बिजयी भए लाउनु है छोरा शिरैमा शिर फूल
नभए दुःखी भएर फेरी नजाउ है जंगल ।
रितीनुसम्म रितीयो आँशु दश महिने कोख पनि
सुन्दउ है पुकार नत्र जाने छ बाँकी यो सास पनि ।
नोट देख्दा साधुको पनि आँखा झलल बल्छ रे
मुठ्याउने दाउमा धरम पनि भुसुक्क भुल्छ रे ।
सयपरी छोरा कुर्सिको नाउँमा तानातान नर्गनु
रगतको भेलले ल्याएको यो दिन गुमाउला होस गर्नु ।
लडाइ झगडा गरेर मात्र हुन्न है प्रगती
विकाशको नाउँमा भोग्नु पर्छ है झन ठूलो दुर्गती ।
बुहारी भए बिधुवा बरै छोरा चांहि शहिद
जाने त गए बाँच्नेलाई अब नबनाउ बर्बाद ।
नौरंगी फूल जाँ फूले पनि माटो हो एउटै
जातजाती भाषा भाषी भएनी नेपाली हो एउटै ।
रतन्छा ७, खोटाङ
8th October 2008
(स्रोत : खोटाङ डट अर्ग)
