~रवि प्राञ्जल~
वारि एउटा किनारा छ
पारि एउटा किनारा छ
म वीचमा छु किनाराहरुको
एउटा किनारामा घाम छ
एउटा किनारामा जून छ
दुवै किनाराहरू स्थिर छन्
म बीचमा छु र अस्थिर छु
म सँग जून छैन
म सँग घाम पनि छैन
केवल एउटा बेग छ मसँग
केवल एउटा गति छ मसँग
कहिले बेगिन्छु र जून बाट छेकिन्छु
कहिले बेगिन्छु र घाम बाट टाढिन्छु
तर बगिरहन्छु म
किनाराहरुसँगै
कहिले घामले छुन खोज्छ अलिकति तातिन्छु
कहिले जूनले छुन खोज्छ अलिकति चिसिन्छु
घरी एउटा किनारा भत्किन्छ फेरि बन्छ
घरी अर्को किनारा भत्किन्छ फेरि बन्छ
यसरि –
बगिरहन्छु म
दुबै किनाराहरू छुँदै
कहिले हावा जस्तै
कहिले हुरी जस्तै
तर
पहिले किनारा बनेर म बगेको हैन
पहिले म बगेर नै किनारा बनेको हो l
(स्रोत : गोरखापत्र, शनिबार २७ मार्ग २०४९ बाट साभार )
