~अर्जुन उपाध्याय~
दिनभरी दलिएछु , गुन्दै मनमा नानाथरी ।
ज्यानै दिई गर्दा पनि , सुख छैन क्षण भरी ।।
अनौठा छन त्यहाँ मैले , गर्नुपर्ने कामहरु ।
असफलताको सुचीमा , भए मेरा नामहरु ।।
धिक्कादै छु आफुलाई , देशलाई छोडी आए ।
अर्का कै अधिनमा बसि , कामलाई मित लाए ।।
गर्न सकिएन केही , सधैभरी प्रदेश पसि ।
ऋण तिर्ने कसोगरी , आफ्नो गाँउघर बसि ।।
जहाँ म बसेको छु , त्यहाँ मेरो कोही छैन ।
विवशताले अल्झिए म , एक्लिएको भने होइन ।।
बिर्सिसके गाँउघर , बिर्सने पो होकी भाषा भेष ।
फर्कने दिन कहिले , सम्झन्छु आफ्नो प्यारो देश ।।
– अर्जुन
कपिलवस्तु , नेपाल
(स्रोत : रचनाकारको ब्लगबाट सभार)