~राजेन्द्र तारकिणी~
खुसी कति हलुँगो चिज हो,
हेर्नुहोस् सिमलको भुवालाई
दुःख कति गहु्रँगो चिज हो,
हेर्नुहोस् फलामको डल्लोलाई
पट्ट फुट्छ सिमल र उड्छ माथि
तैरिन्छ शून्यको महासागरमुनि
भुंग्रोमा/उग्र तापमा जाकिन्छ फलाम
चुटिन्छ, पिटिन्छ, कुच्चिन्छ…
र, एउटा आकार लिन्छ।
हो, खुसीले मान्छेलाई उन्मुक्ति दिन्छ
दुःखले पो जीवनलाई आकार दिन्छ,
बाँच्ने कला दिन्छ।
–०–
नागरिक दैनिक मा प्रकाशित
– न्वादेउ- ६, बैतडी
(स्रोत : रचनाकार स्वयंले ‘Kritisangraha@gmail.com‘ मा पठाईएको । )
