~देवेन्द्र खेरेस~
एभेन नदी
हिजो जसरी बगेको थियो
आज पनि बगेकै छ
नदीमा बगेको पानी कहाँ–कहाँ पुग्यो होला ?
तर नदी त्यहि छ
बालुवाको ढिस्का उहि हो
किनारा साँची छ ।
नदी किनारमा उभिएको
भिक्टोरियन क्याफे
समयको रमिता हेरेर वैश वित्यो
क्याफेमा थकाई मार्न आउनेहरू
आउछन्–जान्छन्
पहिले–पहिले आउनेहरू कोहि आउछन्
कोहि आउदैन
तर त्योे क्याफे
हिजो जहाँ थियो
आज पनि त्यहिँ छ
क्याफेका कामदारहरू बद्ली भए
मालीकहरू बद्ली भए
तर कुर्सि
टेबल
र वेन्चहरू बद्ली भएको छैन
कफी
वियर
र ह्वीस्कीको स्वाद पनि उस्तै छ ।
हिजो त्यहि क्याफेको कुर्सीमा बसेर सेक्सपीयर
घण्टौसम्म नाटक रिहल्सन् गर्ने गर्दथ्यो
त्यहि टेबलको ह्वीस्कीले मातेर
चर्चिल
पटक–पटक युद्वको भाषा बोल्ने गर्दथ्यो
र त्यहि वेन्चमा ह्यारीपोटर लेखेर
जे के रोलिङ
चर्चाको शीखर उक्लिएको थियो
तर आज त्यहाँ सेक्सपीयर आउदैन
चर्चिल आउदैन
र जे. के. रोलीङ पनि
चर्चाको भारी बोकेर
अन्तै सरेको छ ।
अस्ति भरखर मात्र
डानीयल स्मिथ
र उनका एकहुल साथिहरू
ग्रीष्मकालीन जाडो छल्न आए
एक दर्जन वियर सिध्याए
र एक बट्टा चुरोटको धुवाँ उडाए ।
एभेन नदि
वील्टशायर भ्यालीको काखमा
हिउँद भरी झोक्राएर बग्छ
र वर्षायाममा रमाउदै बग्छ
नदी बग्नु रहेछ
निरन्तर बगिरहेछ ।
