~हाङयुग अज्ञात~
जब बाढी आउँछ
तब धेरै कुराहरू भत्किन्छन्
बाँध र पुलहरू भत्किन्छन्
खेत र बाटोहरू भत्किन्छन्
घर र सम्बन्धहरू भत्किन्छन्
जब बाढी आउँछ
तब धेरै धेरै कुराहरू भत्किन्छन्,
तर खै ! किन भत्किदैनन् –
सप्तकोसीको राष्ट्रघाती सन्धी
टनकपुरको आत्मर्समर्पणवादी सम्झौता
खै ! किन भत्किदैनन् –
शासकहरूको राष्ट्र बेच्ने हस्ताक्षर
खै ! किन भत्किदैनन् –
शासकहरूको सिंहदरबार !
जब बाढी आउँछ
तब धेरै कुराहरू भत्किन्छन्
विश्वास र आदर्शहरू भत्किन्छन्
मन र इच्छाहरू भत्किन्छन्
आशा र भरोसाहरू भत्किन्छन्
जब बाढी आउँछ
तब धेरै धेरै कुराहरू भत्किन्छन्,
बाढी नदीको होस् या आँसुको
बाढी राजनीतिको होस् या जीवनको
बाढी आखिर बाढी नै हुन्छ
त्यो आए पछि धेरै कुराहरू भत्किन्छन्
इनार र माछापोखरी
कुलो र पैनी सबैसबै भत्किन्छन्
पाठशाला र स्वास्थ चौकी
पसल र दुरसंचार सबैसबै भत्किन्छन्,
तर साथी हो
संसारमा एउटै मात्र यस्तो बाढी छ
जसले केही कुरा भत्काउँदैन
बरू जोड्छ भत्केका बाँध र पुलहरू
बरू गाँस्छ भत्केका मन र विश्वासहरू
बरू निको पार्छ बाढी र पैरोका घाऊहरू
बरू निको पार्छ भुँइचालो र महामारीका चोटहरू,
हो, साथी हो
यो यौटा यस्तो अद्भूत बाढी हो
जसको निम्ति हामीले सधैँ भेला हुनु पर्छ
र मान्छेहरूको डुबेका सपनाहरूलाई किनार दिनु पर्छ
र यो बाढीको नाम हो
सहयोगको बाढी
जसले सधैँ सङ्लो हृदयको लहरमा
हामीजस्तै मान्छेहरूको जीवनलाई
समाउने यौटा आधार दिनु पर्छ
हो, साथी हो
धमिलो पानीको बाढी विरूद्घमा
सहयोगको सङ्लो बाढी आउनु पर्छ
तरजब बाढी आउँछ
तब धेरै कुराहरू भत्किन्छन्
तब धेरै धेरै कुराहरू भत्किन्छन्
इमान र लाजहरू पनि भत्किन्छन्
लाज र इमानहरू पनि भत्किन्छन् ।
यो सप्तकोसी बाढी पीडितहरूको सहयोगार्थ हङकङ नेपाली महासंघद्वारा आयोजित कार्यक्रममा वाचित कविता हो ।
September 14, 2008
(स्रोत : खोटाङ डट अर्ग)
