कविता : समयबिम्ब

~विवश पोखरेल~

धुमिल वातावरणसँगै
निर्निमेष अन्योलिएका आँखालाई
फराकिलो सडक बनाएर
अनवरत हिंडिरहेछ समय
विना अवरोध र विना पूर्णविराम
समयको स्पष्ट पद्चाप छामिरहेछु
जीवनका उकाली ओरालीसँगै
सुस्त थकिरहेछ समयम थकित समयमा !
कर्कश प्रतिध्वनि र शोकसङ्गीत सुनिरहेछु
विपनाको सेताम्मे कुहिरोमा
सपनाका सुन्दर राजकुमार हराएजस्तै
अनायास हिंडदाहिंडदै हराइरहेछ समय
म समयका विलीन गीतहरु पछ्याइरहेछु
ट्राफिकहरु हो! रोक !
सवारीनियमको उल्लङ्घन गरिरहेछ
समय !प्रवेशनिषेधको रातो साइनबोर्ड
माथिअनियमित यात्रा थालिरहेछ समय

This entry was posted in कविता and tagged . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.