~सरुजी~
स्निग्ध चेहरामा भरोसाको लालित्य पोखेर आयौ
उसले भन्दा बढी दिन्छु भनि माया जोखेर आयौ ।
हरा भरा उनको जिन्दगीको त्यो आंचलमा खेली
हतारमा ममताको बिउ खोई किन रोपेर आयौ ।
सम्झनाले अहिले दुखी बन्यौ कि खुसी भयौ कुन्नी
मिर्मिरेको घुम्टोले लाजको चेहरा छोपेर आयौ ।
अनुभुत गर्दै छु तिम्रो आगमनको र लाग्दैछ
समयको पदचाप नै तिमी टक्क रोकेर आयौ ।
तिम्रो मेरो प्रेमको बुझाइ फरक थियो सायद
त्यसैले त होला बेहोशी यो उन्माद बोकेर आयौ ।
