~शीतल शर्मा~
तिमी आयोै भेट भयो रहरहरु बढेर आयो
थाहा थिएन माया भन्ने आज गढेर आयो ।
मरुभूमि जस्तै थियो मन सबै सुक्खा
सिंचाइ तिम्ले गरिदियोै हरियाली बढेर आयो ।
आँट विश्वास भरोसाको खडरी नै थियो
वर्षा यामको नदी जस्तै इच्छाहरु बढेर आयो ।
निराशाका बादलले मन सबै ढकिराथ्यो
आशाहरु जगाइदियौ सपनाहरु बढेर आयो ।
लक्ष्यहरु नभेटेर अलमल परिराथें
तिम्रो हात अनि साथ पाउने इच्छा बढेर आयो ।
(स्रोत : रचनाकार स्वयंले ‘नयाँ रचना पठाउनुहोस्‘ बाट पठाईएको । )
