तामाङ भाषी लघुकथा : दु:ख

~भिम दोंग तामाङ~

आले सिका ङ्हि भाउले । ग्यालाम ला कुनिसे खाबा ल्हेङ्मोसे ङाला गोङ्मा ल्हेआखम्जी । म्राङ्जी नाइपाला खेप्पा ह्रीबा म्हि ग्याम कुनिरी ।

ङ्योइजी ङै

“धिम खालाङरि आखेला ?”

“खै दु:ख याङ्बा म्हिला धिम ठेगान तिलै नोन थाहा आतबा टिम आले”

खेप्पासे थोपो रिसि पाङ्बासे ङाला सेमरि दुङाल तकाजी

ओम दोसि ङै ङ्योइजी

“जहान कोला जुगु काते आरे ?”

थोपोला कुलाकी मिलापलासी पाङ्जी आखे खेप्पासे,
“मुला बिसे कि खै आरे बिसे आले ।”
ङाला सेम खराङ खराङ ताजी
“तिल्दा ओराङ सुङ्बा ओम आखे ? ”
आलेसे ङ्योइजी लु ङ्याङो, बिसि ओल्कोङ साफ लासि पाङसुङ्जी ।

ङालै सुखी परिवार मुबा । ङाला ल्हुइ ह्रो ङ्ह्याला लानी ह्राङ्बा लिश्ह्याल, कोइली नामेला ह्राङ्बा थेला काइ, दात्ते सेमरी ठुक डान्मा चु सेम नोन हुल हुल शुखाबा मुला । ” मिरि मिख्ली मि नाङ नाङ लासी पाङ्बाइगेन लजि ”
ङाला ल्हुइ ह्रो दात्ते ङातेन छ्याम आरे । ङाला जा ल केवा पिन्सी च्युइ रे रिन ङातेन ङाला कोला त ल्खासी सङ्गेला धिमरि निजि । आखे खेप्पासे मुरि च्यासी मि न्हाइसी पाङ्जि ।

दोसिनोन ङाइ ङ्योइजी
“ओहो ! दोसि तिला ताजी आखे ?”

कोला जाजा लोप्खाङ निजि लोप्खाङ निमा ह्यान्दे ङै ज्यामी गेलासी कोल्ता लोप्खाङरी निबाला डेबो फाजी । तिनी बिमा न्हाङ्कार बिमा कोला ग्रेन ग्रेन तासी तोर तोर कक्षारि दोजि दरेम ङै लाबा ज्यामी गेसे श्होसि अछ्योजी कोल्ला लोप्खाङ्ल फि फाबारी । तसै जक्कार छे लासी कोलाता तोर दोनान लोप्खाङरि पुइजी । ज्याबा लोप्खङ लाबासे कोला बिदेश रि पाडाप लबारी नि बिजि । कोलाला लागिरी ङै गि निर्णय लाबा मुबा । टिबा धिम तेन जक्कार राबा रिबा लासी चाबा ह्वारी चुङ्सी कोला बिदेशरि पुइवारि। ओम धिम ह्वारी चुङ्सी जा त अमेरिक रि पुइजी ।

रेङ्बा सा डुइसी अड्काप ताजी ।

” थे लिछ्छा ?” ङै ङ्योइजी ।

आखेसे पाङ्बैगेन लाजि मिरि मिख्लिला फुम थि लाजी आखे खेप्पाला । कोला अमेरिक निबा ला डु ङिस दोनाम चिठी पुइगापा मुबा ङाला साङ्ग्युर काते ङ्योइबान मुबा ला ब्रे कु तामा ह्यान्देम ना चिठी न तिलै साङ्ग्युर थाहा नोन अतानी ।
ङै पुइबा चिठिला फिर्क्याप सुत्ताइ अपुइगाजी । लिछ्छारि खालाइ म्हि ग्याम थाहा याङ्जी थेरिन जान्ती लाजी रो नाम्साला रहान सहान थेतेन अडिक्पा ताजी रो । थेला मृङ ता ङा आपा बिसि ङुसेना लबारी पेबा खबा रो । थे तसि जा ल्फिक दोसि अखा रो । दरेम ङाला काङ या रि बाङ बेजि मि से ज्याना लासी म्हि ङु असे ।
चुते बिन बिनान आखेला कुरी मिख्लीसे बाम्जी

आखे खेप्पा ला सेम तिङ न्हाङ्ला श्हु ङाला न्हाब्याङ से थेमा ङ्यान्मा ङालै मिरि मिख्लिला कुला निजिम ङातै थाहा नोन अताजिम आखे खेप्पा त शन्तावनाला गोर ङ्हि ताम पाङ्गे म्हान्बा सेम ताबा मुबा ङाला ओल्कोङ से ताम थि आखाम्जी ओम आखे खेप्पा त सोल छ्योइको बिसि ग्यार्जा ङ्हि डेबो पिन्सी मिला मिख्ली सेम फ्यासी आखे खेप्पात थे ग्याम्ला कुनिरिन ख्लासी ङा निजि ।

भिम दोंग तामांग
(पिन्थिल)

(स्रोत : Tamanghyulsala)

This entry was posted in तामाङ लघुकथा and tagged , . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.