कविता : के थाहा भोली

~सुजित सिग्‍देल~

शान्तिका प्यसमा सुकेका कण्ठ्हरु हो
नरसंहारका दृश्यले थाकेका आँखाहरु हो
एकै छिन पेट भरि भरि शान्ति पिउ
एकै छिन आँखाहरुलाई बिश्राम देउ
के थाहा भोली कस्तो बनेर आउँछ ।

छोरालाई धमिलो प्रकशमा भेटेका आमाहरु हो
श्रीमान सँग हतारमा पिरती साटेका श्रीमतीहरु हो
एकै छिन मतृबत्साल्यले छोरालाई आङलो हाल
एकै छिन श्रीमान सँग पेट भरि भरि प्रेम साट
के थाहा भोली कस्तो बनेर आउँछ ।

छोरा गुमाएका धेरै आमाहरु हो
सिन्दुर पुछिएका धेरै बिधुवाहरु हो
आफ्नै आँखाले एकै छिन अरु आमाहरु हेर
पति बियोगमा एकै छिन निर्धक्क रोउ
के थाहा भोली कस्तो बनेर आउँछ ।

बाबु-आमाका प्रेमबाट बन्चित टुहुरहरु हो
धेरै सपनाहरु बाशी बनाएका युवाहरु हो
अब शोकलाई शक्तिमा बादल
एकै छिन सपनाहरुबाट बिउँझ
के थाहा भोली कस्तो बनेर आउँछ ।

हजरौ लडकुका चित्कर सुनेका जननेताहरु हो
नगरिकका रगतले रङिएका शसकहरु हो
कदाचित अब आहंकारको मदिरा नपिउ
कदचित अब आफ्ना बाहुहरु संघुरो नवनाउ
के थाहा भोली कस्तो बनेर आउँछ ।
के थाहा भोली कस्तो बनेर आउँछ ।।

May 27, 2006
सिड्‌नि, अष्‍टेलिया

This entry was posted in कविता and tagged . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.