~भिमदर्शन रोका~
नील आकाशको यो तारालाई
हेरिरहेछु म मेरो सहारालाई
हेरिरहेकी होलिन् प्रियतम मेरो
दूर प्रवासबाट यही तारालाई
नील आकाशको यो तारालाई ।
हामी जति टाढा भए पनि
दिउँसो दूर दूर गए पनि
सन्ध्या–समय फर्कन्छु सधैँ
बलिरहे उज्यालो किनारालाई
नील आकाशको यो तारालाई ।
हाम्रो मिलनस्थान कति अग्लो र महान् छ
कति मौन, कति गम्भीर, निश्चल छ
कि आउँदैन केही आवाज कहिले
तर बुझ्दछु म आँखा र इशारालाई
नील आकाशको यो तारालाई ।
****
