~भुवन सापकोटा~
मैले अभाबै अभाबमा जीएको मान्छे पनि देखेको छु
आफ्नै स्वभाव मै जीएको मान्छे पनि देखेको छु ।
मैले आफ्नो सम्पतीको धाक लगाउने पनि देखेको छु
रीस्ता अनि आफन्तमै आग लगाउने पनि देखेको छु ।
कोइ धनी बाट गरीब भएको देखेको छु ,कोइ गरीबबाट धनी
मर्ने बेला आमाको बुलाकीको भाग लगाउने देखेको छु ।
कसैको घर बीग्रीएको देखेको छु ,कोइ बीग्रीएको घर सप्रीएको
बाहिर मुस्कान भए पनि भित्र रीसको मुस्लो अनि राग देखेको छु ।
कोइ केही नभएर पनि खुसी देखेको छु,कोइ सब भएर पनि दुखी
कोइ खोक्रा भएरपनि शो अफमा ब्रान्डेड ट्याग लगाउने देखेको छु ।
कसैका बा आमा रोएको देखेको छु, कसैको बा आमा नभएर रोएको
धेरै छोराछोरी भएर पनि बुढेसकालमा रित्तो काख देखेको छु ।
कोइ मै हु भन्ने देखेको छु,कोइ म त हु भन्ने
कोइ मुस्कुराए पनि ,खुसीका रित्तो ब्याग देखेको छु ।
कोइ मान्छेले मान्छे गन्दैनन, कसैले आफ्नालाई गन्ने देखेको छु
भित्र खोक्रो भएर पनि बाहिर धाक देखेको छु ।
कोइ खान नपाएर मरेको देखेको छु, कोइ धेरै खाएर
कोइ लाखौका पार्टी ,कही धौ धौ एक छाक देखेको छु।
कोइ नाजुक हालत बाट गुज्रेको देखेको छु ,कोइ तेस तर्फबाट
मीहीनेत र परीश्रमबाट कम ब्याक गरेको देखेको छु ।
