~अन्जु अञ्जली~
सम्झिएर रोएँ आज दुःखेर फेरि रोएँ
झर्दा झर्दै आशु सगै डुबेर फेरि रोएँ
बिदाईमा रुनु हुन्न सम्झाउदै बाटो लाग्यौ
मन न हो एकान्तमा लुकेर फेरि रोएँ
सधै आफ्नो मान्छे सग टाढिएर बस्नु पर्ने
कस्तो रै छ आफ्नै भाग्य थुकेर फेरि रोएँ
तिमी आउने दिन गन्दै याद भरि छट्पटिदै
फर्कने त्यो बाटो तिम्रो ढुकेर फेरि रोएँ
रात लामो दिन लामो प्रतिक्षा नि कति लामो
कुर्दा कुर्दै आशाको दिप फुकेर फेरि रोएँ
बिना तिमी एक्लो जीवन हिड्दा हिड्दै थाकेर
सुस्केरामा पाईलाहरु रुकेर फेरि रोएँ !
भोजपुर, कुलुङ
हाल : बेलायत
