~नविन ध्यार~
कामरेड,खै त सुनौलो विहानी ?
आउछ त भन्नु भएकै थियो नि
आखिर खेरनै जाने हो त
सयौको रगतको बलिदानी ।।
*********************
चसक्क मुटु बनाउछन तिम्रा ती नजरले
देख्दै मन लोभ्याउने गुलाबी ती अधरले
दिनहुजसो मन खिन्न हुन्छ आजभोली मेरो
रहस्यमय छापिएका तिम्रा ती अखबारले ।।
*********************
परदेशीलाई बुझाउनु छ पेटको नासो
म मर्नु अघि सुम्पीनु छ घरको साचो
यहा छी–छी दुरदुर गर्नेहरु पनि लामै छन
मरेरै भएपनि लुकाउनु छ वैरीको हासो ।।
*********************
छुट्टीएको सुर्यको के रह्यो र दोष
चन्द्रमा माथिको त्यो कालो खोट
बुझे, स्वार्थी रहिछ तिम्रो चरित्र
बद्लियो याम बद्लिएन् तिम्रो सोच ।।
(स्रोत : रचनाकार स्वयंले ‘Kritisangraha@gmail.com‘ मा पठाईएको । )