~गणेश ठाडा~
गिजान बारियाङ म्हे लग्डिसा
ढेम्लाक ,
म्हाक्लाक,
वार्लाक,
पार्लाक …………….
जोम्छै … जोम्छै ।
बारीयो छेऊलाक सरिस्नन ले !
वारियो डिलाङ ग्वाजौ मिम लेया,
ङौ मनाङ “आइया” डेनाङ लेखा सेया,
भर्कि पाच ग्वाजौ मिजा,
विचरा जोम्हा अऔला !-
होच् वोई – मोई …… इष्ट मित्र,
राप्मन ले आउला …
छट्पटस्च्यै .. ! वौल्हस्च्यै …!
तर सुकि चिन्ता –
डढेलो च आखिरी डढेलो न आले …!
होच्यौ हि दोष !-
मेनो खेरेप जे ताहृ्राले, सिकाक्ले …!
होस्की हि छ्यान – होच्यै कुच्यौ र मन किकाक्ले .!!!
ङोस्निन सिकारी कान्छ की,
होस्को च ढलिङ न माराङले !
नाकोकी थाहा ले हिजै …-
होसै सिक्च ग्वाजौ मिजा ज्याकी डिन्ल्हे !
अरुए डाच गिजानो म्हे गुप्की डिन्ल्हे !!
अनि,
सिकारो नीसाना सेम्हजा डुप्की डिन्छ वाला ले !!!
गिजान वारियाङ म्हे लग्डीसा,
लाङघालीको पटट् अतास्नले
ही-ही सिक्ङ भ्या ङोस्की हातास्ने
“इच्यै” लाङघा न सिकाक्की हृ्योक्ले !
तर
रमित्या कान्छाकी ङोस्नीट,
ऊ पारी “ल्हुङाङ” डुम ङूमले
सिक आले या घेरेस पछाड्लाक सुम्हले !
होस्की थाहा ले ः
ङुच ङौ ल्हुङ माजोम्ल्हे !
जोम्न्हाङ कुच्यौ र इम सम्ह हो कुच्यौ र इम जोम्ह हि छान्ले –
गिजान वारियाङ म्हे लग्डीसा ,
काट डुल वादरको म्हाका वगरलाक खन न ले ! काट हुल गिद्दको देनाम र्सघआङ भननले !
काट हुल काकाकल पारी जंगलाङ्ग च्याक्ङनले !
ङा की सेले -ङौ मनाङ लग्डीस्ने)
इकुरीके डढेलो लैडिच भर्नि पामनले !
तथ्य पत्ता लैडिम वाहिरी राक्की पामन ले !
र
म्हे साट्की नामास आर्धामनले !
ल्यास्यो र धन्यवाद् !
– हाल: चीन
