~ऋचा तिवारी शिवाकोटी~
‘मैले वर्षात् महिनामा
तिम्रा यौवनमा निथ्रुक्क भई
लाएको चोखो माया
आज किन चैतको खडेरी र बतासले उडायो ?
हामी बीच एउटै हृदय भनी
अनेक बाचा, कसम गरी
यो हृदयको सिहांसनमा सजाएको
एकअर्काका पीरतीको सपनाहरु, बुनेका रहरहरु
आज किन चैतको खडेरी र बतासले उडायो ?
तिमीले रोजाइको मार्ग
मेरो रोजाइको मार्ग
सम्भवत बेग्लै थियो ।
त्यै पनि
म तिम्रो मार्गमा हिडंन चाहान्थें
अन्तत तिमीले मलाई साथ दिन चाहेनौ
मलाई सधै लत्याई रहयौ,
मबाट टाढा रह्यौ
फगत म टुक्रिएं, निचोरिएं
आफैंबाट आफू विलाउदै गएं
क्रमश: यो जीवन रित्ताउदै गएं ‘।
Reecha Shiwakoti Tiwari
Siphal, Paneku Tole,
Kathmandu, Nepal
March 18th, 2006
(स्रोत: अनेसास हङकङ साहित्य विविध – HKNepal dot com)
