कविता : उप्रान्त 

~मोहन बन्जाडे~

माग्दा सबैसंग माग्नु पर्ने भएपछि
आस सबसंग गर्नुपर्ने भए पछि
कसैलाई आफ्नो र पराई नठानी
योग्यता, क्षमता र सीपका आधारमा
मौका पाउने थिति बसाए हुने |
वादलाई मान्छेको उपज ठानी
भिन्न विचार राख्नुलाई कसूर नमानी
नयाँ विचारलाई पनि फुक्का छोडेर
अर्को वाद वा विचार जन्मन नरोके हुने|
एउटै देश, उनै बस्ती, उही हामी
उसले उसको कुरा काटेकोमा त
कारण होला, तर्क होला, तथ्य होला
कुइनेटो फेरिदैमा वैरी नठाने हुने |
आफ्नो घरको चाबी अन्त/अरुसंग राखेर
दैलो फुटाएर छिर्नुको सट्टा
जहान परिवारमा बिश्वास गरी
साँचो घर परिवार मै राखे हुने |
मन धमिलाई दिन आएका
पराइका कुरा सुनी
इमान धर्म बन्धकी राखेर
आफ्ना पूर्वजलाई पापी नठाने हुने |

This entry was posted in कविता and tagged . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.