कविता : सपनाहरु

~पल्पसा~Palpasa

सपनाहरु त मीठा थिए
ब्युँझि उठेछु कता गए
आफुलाई फेरि त्यहिँ पाएँ
निदाउनु अघि जहाँ थिएँ

पलाउँदै थिए रहरहरु
डढेलो लागी सबै जले
चुलिँदै थिए विश्वासहरु
नउठने गरि सबै ढले

नखेले हुन्थ्यो यति धेरै
ढुँगाको मुटु कसको हुन्छ
हाँसी हाँसी नै रेटेपनि
दुखाई त आखिर उस्तै हुन्छ

– पल्पसा, शिकागो, अमेरिका

This entry was posted in कविता and tagged . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.