~हिरण्य भोजपुरे~
— प्याराडाइज कोलोनीमा अचम्म–अचम्म हुन्छ ।
— के भो भाइ ?
— आज हजुरको घरतिर हेरेको, हजुर त सम्साँझै मजाले ठाडो घाँटी लगाउँदै हुनुहुन्थ्यो । मलाई तत्काल हजुरकहाँ दौडँदै आउन मन लागेको त हो, तर के गर्ने ! रात निकै नै छिप्पिसकेको छ ।
— सरी भाइ ! तपाईं नआउनुहोस् ।
— किन र दाइ ?
— किनकि म जुलाफ गर्न साँझभरि पानी खाँदै थिएँ । पानी त तपाईं घरमै बसेर पनि खान सक्नुहुन्छ नि !
मैले फोन मारिदिएँ ।
(स्रोत : नेपालभूमी – २०७४ माघ ९ गते मङ्गलबार प्रकाशित अङ्कबाट)
