कविता : तिम्रो मुस्कान

~टंक सम्वाहाम्फे~Tanka Samwahangfe

मेरो सारा जीन्दगी
तिम्रो एक न्यानो मुस्कानमा
तिम्रो एक सुमधुर मुस्कानमा
अल्झीएको रहेछ
किनकी तिमीले मुस्कुरार्इ दिएपछि
अनायासै मेरो सारा जीन्दगी
मुस्कुरार्इ दियो
अझ तिमी मुस्कुरायौ
म झन धेरै मुस्कुरार्इ दिए
त्यसैले त मुस्कानमा जीन्दगी अल्झीएको रहेछ ।

मुस्कान बाँच्नुको साहरा
मुस्कान हाँस्नुको लहरा
जस्ले वेरीएर मनहरु हाँस्छन्
जस्ले जेलिएर तनहरु नाच्छन्
त्यसैले त मुस्कानमा प्रेम रहेछ ।
तिमीले अलिकति मुस्कुराएका पलहरुले
जीन्दगी जीउन सजिलो भएको छ
यदि ती तिम्रा मुस्कानहरु
मेरो यादमा नबाँची दिएको भए
मेरो आँखामा ननाची दिएको भए
म यो जीन्दगी कसरी जीउँन सक्थे होला र ?
तिम्रो मुस्कान छ र त
मेरो जीन्दगी पनि छ ।

आज मैले विरानो ठाउँबाट
तिम्रो तस्विरमा त्यहि मुस्कान देखे
जहाँ तिमी उसरी नै मुस्कुरार्इ रहेकी छौ
जसरी मोनालीसा मुस्कुराएकी छे ।

हो तिमीसंगको भेटमा
मुस्कुराएका पलहरु
उस्तै उस्तै लागि रहेको छ
सायद गाढा झझल्कोले हो की ?
वा सम्झनाका छालहरु उर्लिएर आएको हो
केहि थाहा छैन
तर तिमी उसरी नै मुस्कुराई रहेकी छौ
विगतका रोमाञ्चक क्षणहरु
आज आलो भएर मनभरी झ्याङगीएको छ
हुन त कहिले पो यो मनबाट
हुन त कहिले पो यो हृदयबाट
ती स्मृतिहरु ओझेल परेका छन् र ?
वरु झन झन जीवित हुँदै गएका छन्
तिम्रो मुस्कान र मेरो जीन्दगी
अथवा मेरो जीन्दगी र तिम्रो मुस्कान
उस्तै उस्तै भएर बाँची दिएको छ
यदि तिम्रो मुस्कुराहट
मेरो हृदयको पानाहरुमा नमुस्कुराउनु हो भने
मेरो सारा जीवन
अधेरीमा विलाउन सक्थ्यो होला
तर त्यहि एक मुस्कानको उज्यालोले
जीवनका उकाली ओरालीहरु नाघी रहेछु
जीवनका आरोह अवरोहमा बाँची रहेछु
यदि तिमी नमुस्कुराउनु हो भने
मेरो मन मुस्कुराउँदैन
मेरो काम मुस्कुराउँदैन
मेरो यात्रा मुस्कुराउँदैन
मेरो सारा जीन्दगी मुस्कुराउँदैन
मेरो संसार मुस्कुराउँदैन
त्यसकारण तिम्रो मुस्कान
मेरो जीन्दगीको उज्यालो हो
चाहे तिमी जहाँ मुस्कुराउ
तस्विरमा वा साँच्चै मुस्कुराउ
केहि फरक पर्दैन
किनकी ती सवै मुस्कानहरु
मेरा लागि समान छन्
तसर्थ म तिम्रो मुस्कानलाई प्रेम गर्छ
तिम्रो मुस्कान विनाको जीन्दगी
अधुरो नै हुनेछ
मधुरो नै हुनेछ
किनभने तिम्रो मुस्कानमा
जीवन जीउने शक्ती रहेछ
मेरो साहस
मेरो उच्छ्वास
तिम्रो सुमधुर मुस्कानले डोर्याएको रहेछ
अव म कसरी भनौ तिम्रो मुस्कानमा
मेरो जीन्दगी अल्झेको छैन भनेर
सायद तिमीलाई लाग्दो हो
मुस्कानमा जीन्दगी कसरी अल्झीन्छ ?
तर त्यहि अल्झेको हुँदोरहेछ जीन्दगी
किनकी तिम्रो एक न्यानो मुस्कानमा
किनकी तिम्रो एक सुमधुर मुस्कानमा
मैले आफ्नो सारा जीन्दगी पाए
मैले आफ्नो सारा संसार पाए

(स्रोत : कविता कुसुम)

This entry was posted in कविता and tagged . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.