~भाग्यशाली अधिकारी~
मिल्नु थियो सबै भाइ कोही घुर्नु हुन्न
उठ-उठ नेपाली हो अब फुट्नु हुन्न ।
स्वर्ग थियो नेपाल यो पाउ फेरी भन्न
कोदालो र कुटो लिई हिँड जग खन्न ।
डाँडाकाँडा सबै पारौँ मिलाएर सम्म
दुनियामा नेपाल यो अझै पारौँ रम्य ।
फुलाई देउ झलल यो माटोलाई अब
कोही नहुन शोकमग्न नाचुन गाउन सब ।
वल्लोपल्लो घरमा कुनै रिसराग नहोस्
भाइचारा आत्मियता बढ्दै स्वर्ग बनोस् ।
प्रकृतिको वाससँगै भाव सबको उठोस्
काँध-काँध नेपालीको एकै ठाउँ जुटोस् ।
वल्लो घरमा सुख चयन पल्लो घरमा भोको
नहोस् कुनै असमानको बोक्ने फेरि डोको ।
काम गर्ने कालु नहोस् मकै खाने भालु
बगाउने पसिना त्यो अर्को हुने ठालु ।
राख्ने काम नहोस् अब आफ्नै ठूलो भाउ
पार्ने मात्र नगरौँ फेरी आफ्नै दाउ ।
– भाग्यशाली अधिकारी
दुराडाँडा, लमजुङ्ग
(स्रोत : शब्दङ्कुर असौज २०६४)
