छेस्का : रुच्दैन है भात

~रमेश पल्लव~

देऊ मलाई समाउनलाई तिम्रो कोमल हात
किन फिक्री गछ्र्यौ तिमी हेरी मेरो जात

तिम्रो रुप फूल जस्तो लाग्यो मलाई मात
ह्दयमा पलाई सक्यो पिरतीको पात

ननिदाइ बिताउँदैछु आजकालका रात
चिन्ता लाग्छ छोड्छ्यौ भन्ने रुच्दैन है भात ।

हाल: क्यालिफोर्निया, अमेरिका