डोटेली गजल : झाउ कसेरी मुइ

~सुरेश भट्ट ‘साहित्यप्रेमी’~

बिदेशका तइ खाडी, झाउ कसेरी मुइ
जन्मभूमि छाडी , झाउ कसेरी मुइ

न त भाइ छ घर, न दाइ छ मेरा
इजाबुवा एक्लाइ पाडी, झाउ कसेरी मुइ

मेरा गाउँका साइकल रिक्सा याद आउन्ना धेक्या
चडिबरे जहाज गाडी, झाउ कसेरी मुइ

घर सब बिमारी छन् भोल के ब हुन्या हो
आज पैसानुका ताडी, झाउ कसेरी मुइ ।

This entry was posted in डोट्याली गजल and tagged . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.