कविता : टोपीका कुरा

~मोहन बन्जाडे~

तिनका क्राउन र सेता टोपीले
कति युद्ध रचे, ग्यास च्याम्बर लादे
सभ्यता सके , भाषा बिर्साए
संस्कृति, संस्कार मासे
सम्पदा नासे
सम्पति लुटे
खै अफ्रीकी र माया सभ्यता
खै पेगन संस्कृति
अरुलाई असभ्य र सैतान भन्दै
आफ्ना क्राउनका अत्याचार लुकाएर
अरुका श्रीपेच भत्काउदै छन्
अनेक बहानामा
मान्छेहरु जोड्ने
स्नेह र सद्भावका पेचहरु भाँच्दैछन् |
अरुका पगडी उछाल्न
उनकै सन्तानलाई
लालच देखाएर
तर्साएर वा जाल रचेर
आफ्ना पूर्खाले गरेका
घोर अत्याचारका श्रीन्खला लुकाउन
अरुलाई टुटाउदै फुटाउदै
कान फुक्दै पानी खनाउदै
आफ्ना पगडी जोगाउन
यताका पगडी च्यात्न उद्धत छन् |
आफ्ना गलफन्दामा कट्कटीएको रगतमा
मानवता, दया र अधिकार देख्ने
मर्सी माफियाहरु
स्वर्ग जाने टिकटको अधिकृत बिक्रेता बनेर
भ्रम र अन्धविश्वास बेच्दै
अरुका टोपीको अपमान गर्छन्
अरु खाले टोपीको बद्नाम गर्छन्
अरुका टोपीको पशिनामा खोट देख्छन
अर्कै टोपी लाउनेलाई असभ्य भन्छन्
दास बन्न मात्र योग्य भन्दै
बुद्धी भुटेर मैला टोपीहरुको
बाँधा बनाउने उद्धममा मस्त छन्
र , यताका लोभीपापीहरु
आफ्ना टोपी तिनका खुट्टामा सुम्पेर
दासत्वका लागि सावित हुँदै छन्
र दास बनाउनेको चावीबाट चल्ने
अभ्यास गर्नमा व्यस्त छन् |

टोपी दिवसका उपलक्षमा

This entry was posted in कविता and tagged . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.