~विक्रम सुब्बा~
शंकाको पखेटामा उडिरहेछन् चराहरू
अनगिन्ती प्वालझैँ देखिने
तैनाथ ताराका आँखाहरू टाँगेर
छपनीजस्तो घोप्टो आकाश
रातभर धर्तीको जासुसी गरिरहेछ
किसिम-किसिमका पराई जहाजहरु
समुद्रपारीका चस्मा र मगज ओसारिरहेछन्
जंगलले छोपिएको शीवपुरी डाँडो
आँखा चिम्लेको बहाना गर्दै
व्यारेक-बंकर मार्फत एसएलआरका प्वालबाट
मानिसका हरेक चाल नियालिरहेछ
चुच्चे फुलचोकी पर्वत
कुनै पार्टीको धुर्त सदश्यझैँ दाउ हेरिरहेछ
चन्द्रागिरीको मुस्लण्ड चुचुरो पनि
दक्षिणतिर चुपचाप बसेको
बनियाँ छिमेकीझैँ सब चाल चियाईरहेछ
पत्तो छैन कुनबेला काठमाण्डूले
मुलुकलाई कुन भीरमा खसाउँने हो
तथापी फोटोमा क्या राम्रो देखिन्छ
बजिया निरंकुश काठमाण्डू !
भिमसेनको पालादेखि धरहरा
आकाश घोचेर दिनभरि घाम खाँदै
रातभरि शीत पिउँदै गुजारा चलाइरहेछ
नाङ्गो शरिरभरि स्वर्ण-भष्म घसेको स्वयम्भु
कहिल्यै नभरिने भिक्षापात्रको दुइचार मुठी शान्तिले
युग-युगदेखि दुनिया पाल्न बाध्य छ
धसिंगरे गँजडी ‘पशुपतिनाथ’लाई
मन्दिरभित्र नाङ्गै थुनेर
पित्तलको साँढे पनि नाङ्गै सेन्ट्री बसेकोछ
थोत्रो र भद्दा मुजुरा-घरभित्र
संसदमा स्वाँठहरू नाचगानमा मस्त छन्
कसैलाई पत्तो छैन कुनबेला काठमाण्डूले
मुलुकलाई कसको थाङनामा सुताउँने हो
तथापी फोटोमा क्या राम्रो देखिन्छ
बजिया निरंकुश काठमाण्डू !
गाउँबाट सहर पसेका मानिसलाई काठमाण्डू
विशाल बजारमा नाफाखोरको तालिम दिन्छ
पार्टीका काखीबाट छिरेका सुकुलगुण्डालाई
हातमा मुलुकको तालाचाबी दिन्छ सिंहदरबार
सिल्लीहरूलाई विश्वविद्यालयको
दिमाग भुट्ने घाँडो प्रोफेसर बनाउँछ
कानुन मुताबिक डकैती गर्नेहरूलाई
विशिष्ट श्रेणीको आदर-पत्र दिन्छ
कतै काम नलागेर
कामाण्डुमा डम्प गरिएका बेकामे विदेशीलाई
घरज्वाइँको माला पहिर्याबउँछ चारखाल अड्डा
पत्तो छैन कहिलेदेखि काठमाण्डूले
मुलुकको ह्याकुलाका चोक्टाहरू
कुन तन्दुर वा सेकुवा पसलमा बेच्ने हो
तथापी फोटोमा क्या राम्रो देखिन्छ
बजिया निरंकुश काठमाण्डु !
