कविता : मेरो प्रतिबिम्व

~सिद्धिचरण श्रेष्ठ~

क्यै हारे झैं, क्यै बिर्से झैं,
को त्यो पथमा आइरहेको ?
कुक्कुर जस्तै लुरु लुरु हिंड्दै,
दुर्बलताले पीर निखन्दै,
को त्यो पथमा आइरहेको ?
X X
दुइटा लठ्ठी, एउटा ढुङ्गा,
ढुङ्गा मास्तिर एउटा फर्सी
राखी, यो हो मानिस भन्दै
बालकहरुले तानि रहे झैं,
को त्यो पथमा आइरहेको ?
X X
सत्य नचिन्ने, झूठ अँगाल्ने,
गिर्दे तलतल म उठें भन्ने,
वातावरण नै दूषित पार्ने,
वर पर हेरी देख्न नसक्ने
कव त्यो पथमा आइरहेको ?
X X
आकृति हो तर रुप विहीन,
भाषा हो तर भावविहीन,
मान्छे हो तर आत्माहीन,
चारैतिरको बन्द विचार-,
यो मेरो प्रतिविम्व हिंडेको ?

(‘शारदा‘ २००६ वैशाख )

(स्रोत : पं. बदरीनाथद्वारा सम्पादित पुस्तक “पद्य-सङ्ग्रह” बाट सभार)

This entry was posted in कविता and tagged . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.