~श्रीजन श्री~
सकन्छेइ त अझै चक्कु हाणे तेरीबालाई।
रोऊँ कि त हाँसू मुइलाई पाडे तेरीबालाई।
संगसङै तर्दौ भणि जिन्दगीकी नदी,
वीच घाटौनि लैझाइ मुइलाई छाडे तेरीबालाई।
मन थ्यो मुइखाइ मनु दिया गठ्टो भ्यो तोइखीलाई,
मनु लत्याइ धनमाइ आँखा गाडे तेरीबालाई।
जन्ज्याइ-जन्ज्याइ प्रतिस्टाको उकालो चढ्ढुमुइ,
उन्ज्याइ-उन्ज्याइ खुट्टा तानी झाडे तेरीबालाई।
(स्रोत : रचनाकारको ब्लगबाट सभार)