कविता : प्रतीक्षा

~कृष्ण वस्ती~

चराको गीतसँगै उठेका हिउँकुमारीहरु,
एकै लहर खडा हुन्छन् पँधेरामा,
घामको मुस्कान देखेर लजाउँछन्
त्यसैले
गालामा लाली चढाउँछन्,
र यौवनको शोभा बढाउँछन् ।

हो
त्यहाँबाट पारि हेर्दा,
काँधमा गाउँ बोकेको बाटो देखिन्छ,
पोल्टामा शीतल बोकेको चौतारी भेटिन्छ,
त्यहीं बसेर मेरा वर-पीपल सपनाले,
पर्खिएका हुनेछन् तिमीलाई,
युग-युगसम्म
युग-युगसम्म ।

(स्रोत : रचनाकारको फेसबुकबाट सभार)