~दिलिप योन्जन~
डाँडाखोला तर्दा पनि भेटिन देउराली
बस्यो माया केसारो याद आउछ झल्-झली
बनै फुल्यो फुल
डबलीमा रुमाल साट्नु गरे मैले भूल !
ट्याम्के सेल्मे घमाइलो भो घामैको झुल्कोले
बन है पाखा न्याउली रुन्छ मनैको पिरले
पिखुवा सेरा बग्यो सल-ल रोकिन् कहिले
ढुख र पिडा पोख्न खोज्छु सुन्दैन कसैले !
ट्कसार माथी सल्लाको घारी के सारो सुसाउछ
कोमल आत्मा सक्दिन रोक्न मोती झैँ छल्किन्छ
परेवा साची सिद्काली भाकी तिमीलाई माग्दैछु
पल-पल हेर्छु तस्बिर तिम्रो त्यसैले बाच्दैछु !
(मेरो जन्म थलो भोजपुर देउरालीको सम्झनामा)
-अस्टिन, टेक्सस, संयुक्त राज्य अमेरिका
(स्रोत : कविता कुसुम)
