कविता : सम्झनाको कोशेली

~अशोक ‘खलानको मान्छे’~

नभन है प्रियशी पर्देशिले भुल्यो भनेर
सम्झनाका चिट्ठी पनि लेखेन है भनेर
नभन है……………..

माया कती गर्थे ओईलियको फुल लाई सोध
तिफुल टिपी दिन्नथे तिमिलाई भनेर
नभन है………………

फुल पनी खुशी हुन्थे तिमी पनी खुशी
झरी बादल पिरतिको सानो संसार ठानेर
नभन…………

मैले कती सम्झी सम्झी बशेको छु तिमीलाई
छाती भरी मेरो माया अमर नाता गाडेर
नभन है………..

तिम्रो लागी जिन्दगीमा दुख्ख गर्ने साहास बड्यो
सम्झनाको कोशेली मिलन लाई साचेर
नभन………..

– अशोक ‘खलानको मान्छे’
ड्राम्स्टाड जर्मनी
aryal.ashok@googlemail.com