कविता : आहालमुनिको हिमाल

~मञ्जुल~

तिमी यति सानो आहालमा सुतिरहेको देखेर
माया लाग्यो
तिमी त आकाशको विशालतामा
सुत्नुपर्ने
तिमी तल–तल नुहेको देखेर
दुःख लाग्यो
तिमी त माथि–माथि उठेर जानुपर्ने
आकाशलाई पनि उल्ट्याएछौ तिमीले
रूखलाई पनि घोप्ट्याएछौ तिमीले
तिमी यसरी उँधोमुन्टिएको देखेर
दुःख लाग्यो
आहालमुनिको हिमाल ।