~कृष्ण वस्ती~
आँखाभरि अजम्बरी रुप खुल्यौ कस्तो ?
अमृतले जुनीजुनी दीप जल्यौजस्तो ।
लालुपाते हातभरि इन्द्रधनु सीप,
हिउँचुलीझैं माया मेरो अँजुलीमा टिप।
नखोलेरै मनको कुरा खोलिरहें कस्तो?
नबोलेरै तिमीसँग बोलिरहे जस्तो ।।
हत्केलाले तालदिंदै बाँसुरीको धुनलाई।
जस्केलामा दीप बाली मन परेको उनलाई ।
ओठबाट सुसाउँने मीठो गीत कस्तो ?
पहरामा रसाउँने शिलाजित जस्तो ।।
वसन्तको मोहिनीले सजाएर रङ्ग,
मयूरको यौवनलाई दिएजस्तो ढङ्ग ।
हिर्दयमा पिरतीको फूल खुल्छ कस्तो?
हिउँचुलीमा बिहानको घाम डुल्छ जस्तो ।।
(स्रोत : रचनाकारको फेसबुकबाट सभार)
