कविता : आजादी

~प्रकाश सुनुवार ‘निराकार’~prakash-sunuwar-nirakar

भ्रमको खेति गर्ने
सरकारमा जनमत नभएपनि टिकिरहनु पर्ने
रोजगारी सृजना गर्न नसक्ने
धार्मिक तथा जातिय भडकाव निम्त्याउने
राजनितिक अस्थिरता कायम गरिरहने
धर्म निरपेक्षतालाई स्थापित हुन नदिने
जनताले विदेशीभुमिमा मृत्यु अंगालिरहनु पर्ने
दुर्बलहरुले संधै दमन सहिरहनु पर्ने
यस्तै तितो अनुभुति संगालेर
जीवन कठिन ढंगले व्यतित गरिरहेका छन्
यी परिस्थितिवाट छुटकारा पाउने
अधुरा सपनाहरु ठिंग उभिएका छन् ।
यहि अधुरा सपनाहरु
बर्तमानका लागि उर्जा भएका छन्
जस्को कारण अग्रगमनका लागी थप मद्दत मिलेको छ ।
अग्रगमन आजादी हो
आजादी विना अग्रगमन सम्भव छैन ।
तसर्थ आजादीका आवाजहरु
सिक्किमबाट उठ्नुपर्छ
भुटानभित्र चल्नुपर्छ
तिब्बतले उठाउनुपर्छ
कश्मीरमा पनि अझ चर्को भएर उठ्नुपर्छ
र सिंगो नेपाल भित्र
एउटा सिंगो नेपालको लागी उठ्नु पर्छ ।
सिंगो नेपालको हरेक नागरिकको लागि
आजादीको आवाज बुलन्द हुनुपर्छ ।
आजादीको आवाज यसकारण पनि उठ्न पर्छ
किनकी
शासकहरुले सार्वभौमसत्ता पैसामा बेचे
शासकहरुले दमनको चरम विन्दु देखाए
नयाँ शासकहरुले पनि पुरानै शैलीमा सक्दो गरेर देखाए
जनताको मुख बन्द गरे
आँखा नदेख्ने बनाए
कान थुनिदिए
उमालेको तातो पानी
जनताको टाउकोबाट खन्याउंदा सम्म
टुलुटुलु हेरिरहने बनाइदिए ।
पालो अब जनताको हो ।

(२९ जुन २०१६, फार्नवोरो)

(स्रोत : रचनाकारको ब्लगबाट सभार)

This entry was posted in कविता and tagged . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.